Rok 2022 został ustanowiony przez Sejm RP „Rokiem Józefa Wybickiego”.

W bieżącym roku obchodzimy 200. rocznicę śmierci tego wybitnego Polaka. Józef Wybicki to autor słów polskiego hymnu narodowego, który 225 lat temu powstał jako „Pieśń Legionów Polskich we Włoszech. Józef Wybicki to również wielokrotny poseł na Sejm RP, jeden z inicjatorów Konfederacji Barskiej, uczestnik prac wdrażających Konstytucję 3 Maja, a także współorganizator Insurekcji Kościuszkowskiej.

Nasza szkoła podjęła działania, aby uczcić ten szczególny rok. Poprzez organizację miejskiego i wewnątrzszkolnych konkursów przybliżamy uczniom postać Józefa Wybickiego i jego działalność, która przypadała w jakże trudnym dla Polski okresie.

Rozpoczęliśmy od konkursu dla uczniów klas „0-III”. Ich zadaniem było przygotowanie portretu Józefa Wybickiego. Uczniowie bardzo chętnie przystąpili do pracy, czego efektem były wspaniałe liczne wizerunki naszego patrona, dlatego wybór najlepszych prac był bardzo trudny.

Autorami wyróżnionych prac są: Mikołaj Tatala – 0a, Bartłomiej Markiewicz – 0b, Sonia Żyłka – Ia, Lena Abramowska – Id, Julia Gmitrzuk – IIa, Gustaw Niedziałkowski – IIc, Patryk Słodownik – IIIc i Gabriela Klimczak – IIIa.

W dniu 10 marca uczniowie klasy 7c uczestniczyli w spotkaniu autorskim z Tomaszem Sobanią, który swoją pierwszą książkę napisał w wieku 17 lat (obecnie ma 23 lata i trzy książki na koncie). Podczas spotkania ten niezwykły młody człowiek o wielkim sercu opowiadał o swoich pasjach, biegach charytatywnych, a przede wszystkim o tym, że warto mieć marzenia i dążyć do ich realizacji. Nie zawsze się uda, ale warto próbować 

Młodzież z naszej szkoły włączyła się w pomoc humanitarną dla Ukrainy. Z inicjatywy Samorządu Uczniowskiego i sekcji wolontariatu uczniowie klas starszych przeprowadzili zbiórkę niezbędnych produktów. Zgromadzono kubki termiczne, chusteczki nawilżane, batony energetyczne, konserwy, suszone owoce, wafle ryżowe, baterie, latarki oraz środki medyczne. Ofiarowane artykuły zostały przekazane przedstawicielom Ochotniczej Straży Pożarnej w Mińsku Mazowieckim, która zadba, by produkty trafiły w ręce potrzebujących.

Dodatkowo uczniowie i pracownicy Piątki, chcąc okazać jedność z Ukrainą, ubrali dziś stroje w barwach narodowych tego państwa.

W ramach współpracy z Specjalistycznym Centrum Wspierającym Edukację Włączającą, w Szkole Podstawowej nr 5 w Mińsku Mazowieckim, 24 lutego zorganizowaliśmy Dzień Pączka.

Tego dnia uczniowie naszej placówki poznawali historię tłustego czwartku. Czytali tradycyjne przepisy kulinarne, tworzyli „klasowe sposoby na pączki”, dekorowali pączki z ciasta drożdżowego oraz te z kartonu. Powstała z nich ciekawa dekoracja sali lekcyjnej. Odbywały się „pączuszkowe  zabawy” i bale.

W każdej klasie na ławkach wylądowały talerzyki ze świeżymi pączkami. Nawet podczas zajęć komputerowych graliśmy w gry, których bohaterami były pączki i… tabliczka mnożenia.

Układaliśmy wiersze poświęcone pączkom, wzorując się na utworze dla dzieci pt: „Tłusty czwartek” Władysława Broniewskiego. Powstały też rymowanki z okazji tłustego czwartku i takie o pączkach.

Do akcji włączyli się rodzice , smażąc pączki wraz z dziećmi i dokumentując tę smakowitą pracę przysłanymi zdjęciami. Niektórzy sfotografowali zabawy z wykorzystaniem tej tradycyjnej tłustoczwartkowej słodkości.

Panie kucharki stanęły na wysokości zadania i przygotowały na deser słodkie i mięciutkie pączki.

Na koniec powstał gigantyczny plakat podsumowujący nasze działania.

Okazało się, że mimo ogromnej kaloryczności, pączki znalazły w uczniach naszej szkoły oddanych wielbicieli. Dzieci powoływały się na stare ,polskie przysłowie: „Kto w tłusty czwartek nie zje pączków kopy, temu myszy zjedzą pole i będzie miał pustki w stodole”.

Centrum Edukacji Obywatelskiej zaprasza do obejrzenia wideo  “Wojna w Ukrainie. Jak o niej rozmawiać z dziećmi i młodzieżą?"
Z tego wideo dowiemy się m.in.:
Jak rozmawiać z młodymi ludźmi, by przedstawiać im pełny obraz sytuacji, ale nie potęgować lęku?
Co powiedzieć, jeśli zapytają o możliwy rozwój sytuacji w Ukrainie oraz konsekwencje dla innych krajów?
Czy dzieci i młodzież w takiej sytuacji pozostają bezradne?
Co mogą zrobić, by okazać solidarność i pomóc?